این یادداشت ابتدا در روزنامه اعتماد منتشر شده است ( لینک)
یک نظامی کُرد عراقی که در زمان اشغال الانبار، به اسارت گروه داعش درآمده بود، در مراسم بیعت عشایر فلوجه با این گروه به عنوان قربانی مراسم اعدام شد. اعدام این سرباز کُرد در ملأعام و در حالی صورت گرفت که شیوخ و افراد با نفوذ عشایر عرب که با داعش بیعت کردند، با خونسردی نظارهگر این صحنه بودند.(سایت الف،18 خرداد 94)
اگر چه اخبار مربوط به خشونت های داعش این روزها عادی شده و اعدام یک سرباز از سوی این گروه چندان عجیب و غیر عادی به نظر نمی رسد اما آنچه خبر فوق را از دیگر اخبار مربوط به این گروه متمایز می کند ، حضور شیوخ بلند پایه فلوجه در این صحنه است. در تصاویر منتشر شده از این مراسم تعداد زیادی از شیوخ و روسای قبایل ، لباس های عربی سفید و تمیزی بر تن دارند و روی صندلی نشسته اند و با آب میوه از آنان پذیرایی می شود و هم زمان مردی سیاه پوش سرباز کُرد را به محل مراسم آورده و در برابر دیدگان بی تفاوت و خونسرد این شیوخ اعدام می کند .
این مطلب در اسفند 92 در سایت نفتنا منتشر شده است .
امارات متحده عربی در ذهن ما ایرانیان با واژه هایی چون دوبی، خرید و تفریح قرین و عجین شده است . نزدیکی این کشور به ایران و هزینه تقریبا کمی که مسافرت به دوبی در قیاس با کشورهای دیگر برای ایرانیان دارد، و نیز فقدان قوانین دست و پا گیر در زمینه سرمایه گذاری، باعث شده است تا جمعیت زیادی از ایرانیان یا به شکل موقت و به عنوان سفر و یا به شکل دائم و به عنوان سرمایه گذار در این کشور حضور داشته باشند . این مسئله تا بدان جا پیش رفته است که دوبی به نامی آشنا در گفتگوها و محاورات مردم تبدیل شده و به عنوان مثال در شکایت از عدم وجود مدیریت مناسب اقتصادی در ایران،به فرار سرمایه ها به دوبی اشاره های فراوان می شود و یا بارها شنیده ایم و می شنویم که در اغلب فروشگاهها برای اغوا و تشویق مشتری به خرید، فروشنده از سفر اخیر خود به دوبی و خرید این اجناس از فروشگاههای آنجا سخن می گوید!
این یادداشت را در تاریخ 6/7/1393 برای روزنامه ابتکار نوشتم . (لینک)
به نظر میرسد که «بحران ناکارآمدی» پاشنه آشیل دموکراسیها و حکومتهای نوپای لیبرال و نیمه لیبرال به حساب میآید و این نکته در بررسی موجهای فراز و فرود دموکراسی به وضوح خودنمایی میکند. به عبارت دیگر، کار آمدی و حُسن مدیریت احزاب و دولتهای اقتدارگرا در نهایت به تداوم و ثبات آنها منجر شده و افکار عمومی را به سمت مخالفت با ایدههای دموکراسی خواهانه اما ناکارآمد سوق میدهد.این مسئله بعد از بحران مالی بزرگی که در سال 2008 غرب و اقتصادهای بزرگ را زمینگیر کرد، مصداقهای بیشتری یافته و بر کوسِ ناکارآمدیِ لیبرال دموکراسی غربی کوفته است.درگیر شدن غرب با بحران مالی و افزایش اعتراضات اجتماعی زمینه را برای عرض اندام کشورهایی چون روسیه با حکومتهای شبه دموکراسی فراهم ساخته است. این پدیده در کشورهایی که از توان اقتصادی مناسبی برخوردارند و سیستم دولتی در برآوردن خواستههای عمومی موفق عمل میکند، منجر به ظهور گونه ای از حکمرانی اقتدارگرا میشود که نیاز به هویتی مشخص و متمایز از حکومتهای توسعه گرا دارد که بر مدار توسعه غربیی در حرکتند. از این رو به منظور ایجاد هویت مستقل، به تقابل با رقیبی خودساخته به نام غرب یا دموکراسی و یا لیبرالیسم روی میآوردند.
ادامه مطلب ...